Ως γονείς, όλοι θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Θέλουμε να είναι χαρούμενα, να μη στερούνται τίποτα και να μεγαλώνουν με αγάπη. Όμως, πολλές φορές, μέσα από τις καλές μας προθέσεις, μπορεί άθελά μας να τα κακομάθουμε. Το να καταλάβουμε πότε ένα παιδί έχει ξεπεράσει τα όρια και χρειάζεται πιο σωστή καθοδήγηση είναι σημαντικό για τη μελλοντική του εξέλιξη.Αν θυμώνει, φωνάζει ή πέφτει κάτω κλαίγοντας όταν του αρνηθούμε κάτι, τότε δεν έχει μάθει να αντιμετωπίζει τα όρια.Αν προσπαθεί διαρκώς να επιβάλει τη θέλησή του και δεν υποχωρεί ποτέ, αυτό είναι ένδειξη ότι έχει μάθει να ελέγχει τις καταστάσεις.Αν παίρνει δώρα, παιχνίδια ή προνόμια χωρίς να δείχνει ευχαρίστηση ή θεωρεί ότι τα αξίζει όλα χωρίς προσπάθεια, ίσως δεν έχει μάθει την αξία των πραγμάτων.Όταν δεν ευχαριστιέται με τίποτα και πάντα θέλει κάτι καινούργιο, μπορεί να έχει μάθει να συνδέει την ευτυχία με την κατανάλωση.Ένα κακομαθημένο παιδί μπορεί να μιλάει άσχημα, να διακόπτει, να αγνοεί τους κανόνες ή να φέρεται εγωιστικά στους γύρω του.Τα παιδιά χρειάζονται σαφή και σταθερά όρια. Όταν λέμε “όχι”, πρέπει να είμαστε συνεπείς και να εξηγούμε το γιατί.Αντί να δίνουμε υλικά δώρα για τα πάντα, ας επιβραβεύουμε τη συμπεριφορά, την επιμονή, τη συνεργασία και την προσπάθεια.Οι πράξεις έχουν συνέπειες. Αν για παράδειγμα φερθεί άσχημα, θα πρέπει να γνωρίζει ότι δε θα συνεχιστεί η δραστηριότητα ή το παιχνίδι.Μαθαίνουμε στο παιδί να σκέφτεται πώς νιώθει ο άλλος. Μιλάμε μαζί του για τα συναισθήματα και το σωστό – λάθος.Δεν είναι κακό να λέμε “όχι” σε ένα παιχνίδι ή σε ένα γλυκό. Ένα παιδί δεν έχει ανάγκη από πολλά πράγματα, αλλά από αγάπη, σταθερότητα και ποιοτικό χρόνο.
Το να είναι ένα παιδί κακομαθημένο δεν σημαίνει ότι φταίει το ίδιο. Συνήθως πρόκειται για ένα μήνυμα προς εμάς, τους ενήλικες, ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα στην ανατροφή του. Με υπομονή, συνέπεια και αγάπη, μπορούμε να διαμορφώσουμε χαρακτήρες με σεβασμό, ενσυναίσθηση και υπευθυνότητα.