Υπάρχουν στιγμές που, όσο κι αν προσπαθείτε να κρατήσετε την ψυχραιμία σας, το παιδί δοκιμάζει τα όριά σας. Μπορεί να είναι η εκατοστή φορά που πετάει τα παιχνίδια του στο πάτωμα, η νύχτα που αρνείται πεισματικά να κοιμηθεί ή εκείνο το ξέσπασμα στο σούπερ μάρκετ που σας κάνει να θέλετε να εξαφανιστείτε. Και τότε, σχεδόν μηχανικά, ξεφεύγουν απειλές που δεν σας αντιπροσωπεύουν: «Αν το ξανακάνεις αυτό, δεν θα πας πουθενά!» Δοκιμάστε: «Αφού σε βάλω για ύπνο, περιμένω να μείνεις στο κρεβάτι σου.» Δοκιμάστε: «Θυμήσου πως δεν θα έχουμε σνακ πριν τον ύπνο.» Δοκιμάστε: «Ήρθε η ώρα για ύπνο. Τι θα κάνεις πρώτα για να ετοιμαστείς;» Δοκιμάστε: «Θες να με βοηθήσεις να βρούμε τα δημητριακά που σου αρέσουν;» Δοκιμάστε: «Θέλω να σε ακούσω, αλλά μπορώ μόνο αν μιλάς με τη συνηθισμένη σου φωνή.» Δοκιμάστε: «Θέλω να μαζέψεις τα παιχνίδια σου και να τα βάλεις στο κουτί. Θες να το κάνεις πριν ή μετά το φαγητό;» Δοκιμάστε: «Δυσκολεύομαι να οδηγήσω με τόσο θόρυβο. Θα σταματήσω λίγο ώσπου να ηρεμήσεις.»
